- bonitete
- bonitete |ê| adj. Que não é feio; um tanto bonito.
Dicionário da Língua Portuguesa . 2012.
bonitete
Look at other dictionaries:
bonitéta — e ž (ẹ̑) 1. nav. mn., knjiž. posebna korist, ugodnost, prednost: uslužbenci podjetja so deležni nekaterih bonitet; denarne, materialne bonitete; bonitete za člane 2. agr. kakovost, uporabnost: travniki različne bonitete … Slovar slovenskega knjižnega jezika
bonitote — adj. Bonitete … Dicionário da Língua Portuguesa
